افزایش مقاومت به بیماری قارچی oxysporum fusarium در گوجه‏فرنگی از طریق مهندسی ژنتیک

گوجه‏فرنگی یک محصول تجاری مهم در سراسر دنیاست. یکی از محدودیت‏های اصلی در کاشت گوجه‏فرنگی بیماری پژمردگی فوزاریومی است که باعث از دست رفتن تولیدات گوجه فرنگی در سراسر جهان می‎شود. به منظور افزایش مقاومت در گوجه‏فرنگی سازه سه گانه حاوی ژن‏های 1pr، کیتیناز و گلوکاناز تحت پیشبرهای مستقل camv35s به گوجه‏فرنگی منتقل گردید. در این پژوهش از 4 ژنوتیپ یواس‏اگری‏سید، شف فلات، ارلی اوربانا 111 و سی‏اچ فلات با دو ریز نمونه برگ لپه‏ای و محور زیر لپه استفاده گردید. ابتدا ترکیب هورمونی مناسب حاوی زئاتین mg l?1 5/0و ایندول استیک اسید mg l?15/0جهت ساقه‏زایی مشخص شد. سپس ریزنمونه‏های برگ‏لپه‏ای و محور زیر لپه، پس از قرارگیری بر روی محیط پیش کشت، به وسیله اگروباکتریوم سویه lba4404 حاوی ناقل مورد نظر تلقیح شد. ریزنمونه‏های حاصل به محیط هم‏کشتی و پس از آن به محیط ساقه‏زایی منتقل شدند. گیاهچه‏های باززا شده پس از این‏که طول آن‏ها به 2 تا 3 سانتیمتر رسید به محیط کشت ریشه‏زایی برده شدند . پس از ریشه‏زایی، گیاهچه‏های حاصل به گلدان‏هایی با ترکیب خاکی مناسب انتقال یافتند. صحت انتقال و ادغام ژن‏ها توسط آزمون pcr تأیید و نسخه برداری از ژن‏های انتقالی نیز با روش rt-pcr با استفاده از آغازگرهای اختصاصی ژن‏های مذکور اثبات شد. عصاره پروتئینی گیاهان دارای ژن‏های کیتیناز، گلوکاناز وpr1 توانست رشد قارچ بیماری‏زای گیاهی fusarium oxysporum را کنترل کند.